YEAR end 2008 phuket Thailand

For the past 20 years orso, around X’mas I’m sending a letter to all my dutch friends.


Feel ashamed not doing this to my many English speaking friends and colleagues.


From now on I’ll keep you up to date on my pursuits and roamings.

This year started in cold Holland with my family and soulmate Tini.
Finally learned the Acol system in playing bridge with Tini.
We even won a trip to Italy at de Looiers bridge club.


Had a lovely week in San Carlo playing bridge and sightseeing.
The marble groves were very impressive-had never seen them before.

In march we went to the island of the Gods –BALI.

Singapore December 2001

The year has flown by and it is time again to let my English speaking friends that I’m still alive and kicking (just like Johnny Walker still going strong).


From march till july attended 6 vessels loading plywood in Serawak and Indonesia.
A very rewarding and satisfying job to say the least.


Unfortunately met with a small accident ,fastening a barge alongside in rough weather fell into the anchor hawse hole and busted my right foot and was out of roulation and thus out of work for 3 months.

Went to Bali for R and R where I had a great time as I could practice my malay,eat my favourite food and visited Buleleng and Benoa port where I used to sail as a young second mate on the cattle ships of KPM (WAI- vessels).

VOOR DE MAST

Myn monsterboekje uitgegeven op 10 october 1947 te amsterdam meldt:


Medise goedkeuring voor de dekdienst
Toestemming koningklyke marechaussee om te monsteren (politiek betrouwbaar
Machtiging van myn moeder om als miderjarige te monsteren
Een fotovan een onshuldig muizenkoppie gewicht 52 kilo lengte 1.68 meter.


In December monster ik aan als dekjongen (=ketelbinkie) voor 1 reis op het m.s.CLAVELLA van de Shell.
Op een kouwe druilerige deember morgen brengt myn moeder me naar boord van de clavella in a’dam noord en aangekomen by de gangwaykomt er net een levensgrote Surinamer aangelopen(kennelyk terug van een avondje stappen in de rooie buurt) en myn moeder vraagt aan hem of hy een beetje op my wilde passen (later bleek dat hy stoker was en de grootste hoeren loper van het schip)
Ik schaamde me rot( want voelde my al een grote jongen) en gelukkig kwam een matroos me te hulp die my naar de bootsman bracht-moeder mocht gelukkig niet mee a/b komen =dus een snelle verlegen afscheids zoen was het vaarwel.