Collega Ron de Mes vestigde myn aandacht op het m.s SABANG wat myn gedachten terug deed gaan naar die lang vervlogen tyd.
Na myn trouwen in Bangkok op het m.s. van CLOON in dec 1966 werd ik op 18 dec geplaatst als gezagvoerder op de SABANG in Singapore.
By aankomst op het vliegveld werden myn vrouw en ik rechtstreeks naar de Cliifford Pier gereden waarvandaan AHMAD ons met de JULIANA naar de sabang bracht die op de eastern outer roads ten anker lag.
De 1ste struurman cees gardenier stond al op de bak klaar om het anker op te hieuwen want we hadden haast omdat we hoog water in Sampit moesten halen..
Wy kregen een KPM flat toegewezen in de nutmeg road =de hunkerbunker genaamd =vanwege al die vrouwen die op hun zee man thuis zaten te wachten.
Het was een hele goeie thuis boot meestal zo’n 4 weken reisjes naar zuid Kalimantan en naar INDIA.de junior officers waren locaalvaarts en motordryvers
De dek en machine kamer bemanning maleiers de civiele dienst chinezen.
De reizen naar Calcutta waren geen lolletje het kon behoorlyk spoken in de golf van bengalen(zand als ballast werd meegenomen)dat door de bemanning voor we de Hooghly rivier opvoeren weer gedumpt moest worden-een hels karwei.
De SA-boten waren voor de kali gebouwd –platte bodem –groot roer –goed manoevreerbaar maar te weinig PK’s in de machine kamer voor slecht weer.
De eerst reis kwam er een jonge zeer arrogante ex Indiase marine man als loods aan boord-en ik vroeg hem wat voorzichtig te zyn en of ik het schip de kali op mocht varen omdat ik het nog moest leren-hy wimpelde me af en vroeg wat er te eten was –ik zei chinees of maleis – nee hy wou westers- nou dat heb ik niet en zo verliep de kali tocht maar moeizaam (ik was nog jong en had niet teveel tact in die tyd) en toen we by de sluizen kwamen en hy de sabang als bots auto tegen de walkanten ging gebruiken nam ik het heft in eigen handen wat hem deed besluiten van boord te stappen en de sleepboten los te gooien geen probleem want de sabang kon je al seen drol in een pispot laten draaien we meerden netje tussen de geblokte vlaggen maar de agent Nick de BOCK =als ik me goed herrinner)=was ongerust-geen loods?? Geen sleepboten?? Dat zal welweer een probleem worden –en ja hoor na de dokter- immigratie- douane –kwam de havenmeester verhaal halen-ik had een ambtenaar in functie beledigd-moest excuses maken en een boete betalen waar ik weinig voor voelde -maar nick was gelukkig veel tactiser als ik want anders was het de kaleboes weer eens geworden=ben voor indiers en pakistanies altyd allergies gebleven.
Op 8 april 1967 vertrokken wy om 5 uur s’morgens van de boeien onder loodsaanwyzing in dikke mist naar zee.voeren zeer langzaam-gaven mistsignalen –stuurman standby de ankers op de bak -3de aan de telegraaf –loods en ik op de brug-plotseling een enorme klap van het voorschip aan bakboord –we hebben niets gezien- het schip begon over stuurboord te hellen waarby de laadbomen ook over zwiepten en ik bang was dat we zouden omvallen.we hadden tot 5uur geladen –volle lading balen jute= en geen tyd gehad om zeeklaar te maken dat konden we gemakkelyk op de kali doen was het plan.
We voeren nog een paar myl door gingen ten anker –melden aan de autoriteten en agentschap-en bekeken de schade.inmiddels was er aan dek commotie ontstaan want de bootsman had de bemanning opdracht gegeven alle pauwenveren over de muur te zetten-hy zei die veren brengen ongeluk-mata itam of mata hantu (betoverd-heksen) en volgens hem had hy ze al verboden deze veren te kopen (souvenir).die bootsman was een goeie vakman.
Via de agent hoorden we dat de baggermolen genaamd Subarna Rekha ons had aangevaren-deze in Holland gebouwde baggermolen was daags tevoren opgeleverd aan de Calcutta port en mocht op deze tyd niet stroomopwaarts varen en was dus 110% fout-maar in India en Pakistan is het schip altyd fout – waarschynlyk de reden dat de KPM nooit een claim heeft ingediend .
Kregen van de class surveyor een zeewaardigheids certificaat tot singapore-en daar aangekomen kwam de Technise dienst de schade opnemen en eussie kreeg de naam van de beng op de neus van eus-wat hebben ze me uitgelachen-van spore naar priok –jute gelost –terug in spore zetten ze er in 1 dag een nieuwe neus op en weer op naar de volgende reis.
Via RON hoorde ik dat deze aanvaring voor de Raad van de Scheepvaart in Amsterdam is geweest met als uitslag g.o. =geen onderzoek-vandaar dit verhaal.
Ik heb tot feb 1968 op de Sabang het commando gevoerd gelukkig zonder ongelukken –wel een paar narrow escapes’ en een paar mooie reizen.
1 voorval wil ik jullie niet onthouden-kreeg een RIL 2de stuurman aan boord –die kwam als derde strm van de grote schepen die alleen de grote havens aanliepen waar ze loodsen – sleepboten en trossen bootjes voor het afmeren hadden en die niet gewend aan die kop en kont bootjes die de kali opvoeren.
Vanuit Singapore vertrokken we naar SAMPIT op de zuid kust van Borneo-eerst een paar uur de kali opvaren –hy stond aan de telegraaf- aan bakboord kwam de steiger in zicht –een gammel houten geval- we moesten stuurboord meeren-dus machine op halve kracht-voorby de steiger rondzwaaien en met toch nogal wat vaart op de steiger af en van de brugvleugel gaf ik order tot halve kracht achteruit-geen antwoord=zag geen 2de =snel zelf de telegraaf op vol achteruit en op een paar centimeter voor het stalen wrak wat op de kop van de steiger lag de sabang stil– ik zweten en beetje paniek by de mensen op het steigertje.
Later aan de bar zei de 2nd nog een beetje beverig”u bent gek kapitein-ik dacht u vaart dat steigertje in tweeen”= vele jaren later kwam ik hem tegen als kapitein op een van de grootste nedlloyd container schepen en hebben wy hier nog nog hartelyk om gelachen hy vondt het KPM varen leuker dan goud-gegalloneerde vrachtwagen chauffeur spelen op deze modern blokkendozen .
Naschrift: in sampit stond een hout fabriek van BRUYNZEEL-myn moeder had daar in 1950 een jaar gewoond met haar 2de echtgenoot die architect was en die fabriek met alles er omheen had gebouwd-ook de soos waar we s’avonds wel eens een pilsje drunken na het voetballen tegen de jongens van de fabriek.
No comments:
Post a Comment